Toch is het wettelijk vastleggen van toegankelijkheid volgens hen slechts een voorzet. ‘Juist lokale en provinciale politici moeten hiermee aan de slag. Zij kunnen deze bal  verder door laten rollen.’

Voor de fracties van de CU en de PvdA in Dantumadiel een belangrijke reden om hierover vragen te stellen aan hun college. Wat deze fracties willen weten is, hoe het college in Dantumadiel vorm gaat geven aan dit VN verdrag. Kern is dat burgers met een handicap, dezelfde mogelijkheden moeten hebben om deel te nemen aan de samenleving, als elke andere burger zonder een beperking.

Het verhaal van iemand in een rolstoel; ‘Ons land is echt niet zo toegankelijk als veel mensen denken. Op mijn achttiende belandde ik door een ongeluk in een rolstoel. Alles wat achttien jaar vanzelfsprekend was, bleek opeens niet meer zo vanzelfsprekend. De toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Nederland is een drama en veel horecagelegenheden hebben een drempel voor hun deur. Het is niet voor niets dat veel patiëntenorganisaties Nederland een ontwikkelingsland noemen als het gaat om toegankelijkheid. Helaas kan ik dat alleen maar beamen.’

De CU en de PvdA willen dan graag ook weten wat het college van B&W in Dantumadiel gaat doen, om de toegankelijkheid voor voorzieningen, informatie en communicatie binnen de gemeente te verbeteren voor burgers met een handicap. Dit geldt niet alleen voor de gemeentelijke organisatie maar ook voor maatschappelijke organisaties en bedrijven. Als wij willen dat iedere burger zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven deelnemen in onze samenleving, dan zullen wij die samenleving daar ook voor hen moeten inrichten. Rolstoel toegankelijkheid lijkt vanzelfsprekend, maar is het niet. Slecht horende burgers zie je niet bij openbare bijeenkomsten en als je blind bent, is het moeilijk je weg te vinden. Daarnaast zijn er mensen in onze samenleving met een psychische of verstandelijke beperking. Voor een groot deel van deze mensen is onze samenleving erg ingewikkeld en door de liberalisering van Nederland verwachten wij wel dat ze zonder ondersteuning hun weg weten te vinden in het leven.

De vragen van PvdA en CU zijn vooral praktisch gericht; wat kunnen  wij op korte termijn realiseren om onze samenleving, ook voor mensen met een handicap, meer mogelijkheden te geven.

Onze vragen aan het college

De tweede kamer heeft eind januari 2016 besloten het VN-Verdrag van Rechten van Mensen met een Beperking te ratificeren en algemene toegankelijkheid van voorzieningen voor mensen met een beperking als norm te nemen.

• Bent u het met ons eens dat de ratificatie van het VN-verdrag een noodzakelijke en positieve stap is naar een samenleving met gelijke kansen voor burgers met een beperking, gelijk aan de kansen van andere burgers in Dantumadiel?
• Op welke wijze geeft de gemeente nu al uitvoering in het beleid en de verordeningen op basis van het VN-verdrag voor algemene toegankelijkheid van voorzieningen? Wat gaat hierin veranderen?
• Er is nu specifiek vastgelegd dat gemeenten in hun plannen voor de Participatiewet, de Jeugdwet en de Wmo ook moeten beschrijven hoe zij willen meewerken aan de uitvoering van het VN-verdrag. Wat betekent dat voor ons huidige beleid in het sociale domein?
• Op welke termijn kan het college de raad een plan aanbieden voor implementatie van het VN-verdrag voor algemene toegankelijkheid van voorziening?
• En op welke manier gaat u de doelgroep (mensen met een beperking en hun organisaties) betrekken bij het opstellen van dit plan?
• Op welke wijze worden bedrijven en maatschappelijke organisaties hierbij betrokken?
• Er zijn landelijk afspraken gemaakt over de toegankelijkheid van verkiezingen. Zijn we in Dantumadiel resp. in de DDFK-gemeenten daarop momenteel al voorbereid? Kunnen kiezers met een beperking zonder problemen deelnemen aan het referendum in april?

Namens de CU: Thea Smit - de Vries

Namens de PvdA: Remy Teunissen